Ben çok iyiyim vallahi. Gerçi biraz stresliyim. Ama bu stres maalesef ki bütün sene benimle olacak. Yani blog milleti, bu sene bol bol benden sitem, bıkkınlık dolu yazılar okuyacaksınız. Başınızı epey ağrıtacağım sanırım..
Şu günlerde soğuktan dert yanıyorum. Evet doğru okudunuz soğuk ! İstanbul'da hava berbat. Özellikle akşam vakti buz gibi oluyor hava. Ağustos ayında yün hırka giydim siz düşünün. Tabi bunda benim fazla üşüyen bir insan olmamın da etkisi var. Ama azıcık..
Bugün facebook'ta gezinirken bir paylaşım gördüm. Gördüğüm andan beri de düşünüyorum açıkcası. İnsan nasıl çıkarları için ufacık çocukların ölmesine izin veriyor ? Gerçi o kişilere insan demek bütün dünya'ya haksızlık olur. Onlar insanlık dışı varlıklar. Resmi görün, öyle devam edeyim yazmaya...
Şimdi diyeceksiniz "adı üstünde onlar terörist.. Ne bekliyorsun ? İyilik meleğimi olsun ?" diye. Ama onlarda masum insanlar olarak doğmadı mı ? Onlarında taptıkları bir anneleri yok mu ? Olmalı yahu ! Mutlaka olmalı. Bir zamanlar onlarda ufacık çocuklardı. Bir zamanlar onlarda bütün dertlerini ağlayarak anlatan bebeklerdi. Şimdi nasıl oluyor da o masum bebekler sırf kendi çıkarları uğruna gözlerini kırpmadan öldürüyorlar birilerini..
Aklım almıyor..Anlamıyorum. Yazık yahu. Ellerine taşları tuşuşturup "Bunları polise,askere atacaksın" diyerek sokağa salınan ufacık çocuklara yazık !
Onların eli taş mı tutmalı ? O taşların yerinde sarı saçlı bebekler,oyuncak arabalar olması gerekmiyor mu ? Neyin çabasıdır bu. ? Üç karış toprağın mı ? Neyin düşmanlığıdır bu !?Asırlardır aynı topraklarda yaşayıp, aynı ekinin mahsulünü yiyen insansınız siz ! Resmen kardeş kardeşe düşman. Bu düşmanlık, bu öfke artık o kadar saçmalaşmaya başladı ki..
Yahu bu kadar acımasız nasıl oluyorsunuz ! Gözünüz nasıl bu kadar kör oluyor.? Dağa çıkıp yaşadığın toprağı, milleti, ananı-babanı , kardeşini koruyan askeri, polisi öldürmek nasıl bir şeydir ? Her gün başka bir şehit veriliyor. Her gün başka bir annenin yüreğine düşünüyor o ateşler..
"Allah birdir , imanımız sonsuzdur "derken bu yaptıklarınız mantıklı mı ? Madem ki inancınız çok kuvvetli o zaman gözünü kırpmadan nasıl öldürüyorsunuz insanları ?
Yapmayın yahu..
Ben belki de Dünya bebekleri en çok seven insanım. Gerçekten tapıyorum her birine. Masumiyetleri o kadar mükemmel ki. O parlak gözlerindeki neşe,mutluluk o kadar sahici ki. Nasıl tapmaz insan ? Sokakta gördüğüm bebeklerin, çocukların büyük bir kısmını öperim, saçını okşarım ya da ne biliyim oturur onunla parkta oyun oynarım..
Hayatımda bebeklerden daha mükemmel bir varlık görmedim ben. Annemin deyimiyle "koca kazık" olmuş, onca yıl okumuş görmüş, her bir haltı yapmayı öğrenmiş insan ömrü boyunca öğrendikleriyle, edindiği tecrübeyle bir insanı mutlu edemezken; o ufacık yüreklere sahip, herşeyden habersiz, nefreti bilmeyen en büyük kızgınlığı elinden çikolatasını, şekeri alan insana olan, ama o nefreti de ufacık bir ilgiyle unutabilen o masum melekler sadece bir anlık tebessümleriyle ya da o şaşkın bakışlarıyla insanı mutluluktan çıldırtabiliyor..
Var mı daha mükemmeli şu dünya da ? Varsa söyleyin bileyim..
Her şeye katlanırım. Acıya, saygısızlığa, ihanete, nefrete, açlığa susuzluğa. Aklınıza ne gelirse.
Ama ufacık bedenlerin bir hiç uğruna, saçma sapan çıkarlar için öldürülmesine, savaş makinesi olarak çocukluklarından beri nefretle yetiştirilmesine göz yumamam. Katlanamam..
Şimdi gördüğüm her bebeğe, her çocuğa şunu diyorum içimden..
"Sende cani olacaksan, büyüme çocuk ! Hem böyle kal.."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder