9 Kasım 2013 Cumartesi

Ben şiir okuyamazmışım.
Öyle diyorlar , tuturamazmışım kafiyesini.
Sesim uymazmış bir kere dizelere.
Çok tiz-miş!
Hah. 
Bende şarkı söylerim bağıra çağıra.
En olmadı mızmızlanırım çığırtkan bir velet gibi.
İyi de bana hiç şiir okuyan olmadı ki.
Nereden bilebilirim nasıl şiir okunacağını?
Şiir işte. 
Hissedersin, okursun.
Kalpten gelirdi hani bu türlü şeyler?
Kalbimin sesi tiz ise ne yapalım.
Susalım mı ömür boyu? 
Olur mu öyle şey hiç!
Konuşmalı, şakımalı kuş gibi.
Hayat böyle güzel.