1 Haziran 2012 Cuma

Kardeşim Oldu!



Bazı şeyler zamansız ve aniden olur. İyi ya da kötü bir şeyler değistirirler hayatımızda. Belki de beklenmedikleri için bu kadar etkililer. Bilmiyorum ama eğer bir şekilde hayat size sürpriz - iyi ya da kötü - yapmaya başlıyorsa devamının geleceğinden emin olabilirsiniz. Çünkü hayatta en az benim kadar sürpriz sever.

Hatırlıyor musunuz bir postum vardı? "mektup arkadaşı" istiyordum. Uzun zamandır kimseden ses çıkmamıştı. Umudu kesmiştim bende. (tabi piraye ile mektuplaşıyorduk orası ayrı) Ama biri yorum yapmıştı bir gün. Görünce şaşırdım. Epey olmuştu ben o postu yazalı. Yazılarıma daha önce de yorum yapmıştı ama o kadar da dikkatimi çekmemişti. Ve sonra her şey bir anda değişti. Gerçekten bir anda.

Karşımda benim tıpatıp kopyam vardı. Benim gibi düşünüyor, benim gibi hissediyor, benim gibi yazıyordu, hatta benden kat kat iyiydi bu konu da.. Mektup arkadaşı olduk sonunda. Sonra arkadaş, sonra dost derken o benim kardeşim ben onun ablası oldum. İnkar edemem bazen de o benim ablam oluyor. Ama benim için hayatımın en önemli noktalarından biri o. Yani bayan mavi. Evet o da benim gibi mavi. Hemde masmavi.

Birbirimize gökyüzü olduk. Her gün avuçlarımıza yıldız dolduruyoruz o gökyüzünden. Bazı gecelerimiz oluyor susuyoruz. Bataklığa batsak bile gözlerimiz hep yıldızlara bakıyor. Birimiz düşse, diğerimiz kaldırıyor. Birbirimizin gözyaşını sildik bazen. Hepte sileceğiz inşallah. Bazen bir şey istiyor abisinden miniğim. İnat ediyor abisi yapmıyor ya da almıyor. Mavi bana koşuyor hemen. "Adaaa!" diye. Ben giriyorum araya. İnadım herkesçe malumdur. Allem edip kallem edip yaptırıyorum istediğini. Kıyamıyorum ona.

Geçenlerde şiir dinletisi vardı okulunda. Sürpriz yapmak istedim. Dinleti bitişinde kapıdaydım. Beni gördüğü o ilk anda ki bakışını, gülüşünü keşke ölümsüzleştirebilseydim. Dünyadaki herkese gösterebilseydim o anı. Hele birde sarılışı vardı ki sormasın. Sarı-yeşil gözlerinde öyle bir gülüşü vardı ki.. Anlatılmaz ,yaşanır denen anlardan biriydi.

Tabi o da benim kadar şıpsevdi.

Diyorum ya tıpatıp kopyam. Fiziksel özelliklerimiz dışında her şeyimiz aynı. İyi ki de aynı. İnsan bazen kendinden bir tane daha olsun ister. Alıp karşısına konuşmak... Ben şanslıyım çünkü öyle anlarda Maviyle konuşuyorum.

Bazı arkadaşlarım onunla aramdaki bu bağı anlamıyor. Hatta sırf o üzülecek diye çoğu şeyi hatta çok çok değerli şeyleri bir anda silip, unutmamı, unuttuklarım yüzünden kendimi acıtmamı. Hele aralarında bir tanesi var ki içten içe çok kızıyor bana. Biliyorum çünkü onuda ben gibi tanıyorum. Ama bilin ki Mavi'yi üzmek, onun yüzünü astırmak, bir süre sonra unutacağım -her ne kadar izi kalsada- acılardan daha beter benim için. Onu üzsem, o an yaşadığım acının ne kendisi geçer, ne de izi.

Mavi ile ilgili daha çok çok çok şey söylemek istiyorum. Ama kusura bakmayın. Bu sefer bencilim ve onu kendime saklıyorum.

Seni çoook çok çok seviyorum tatlı mavim. Hayatıma hoş geldin, iyi ki geldin! :)

2 yorum:

bayan mavi dedi ki...

Şüphesiz interneti en iyi yönde kullanan kişilerden biriyim, resmen durup dururken bir aile üyesi edindim! :))
Çoğu arkadaşımın ablası var, nasıl kıskanıyodum nasıl kıskanıyodum bi aralar.. Sonra bi baktım benim de ablam olmuş! Hem de tam isteyebileceğim gibi, sıkıntılarımı kolayca anlatabileceğim biri, ben gibi, yolundan gidebileceğim biri..
Canımm, çok seviyorum seni.. Hoşbuldum hayatına da. Çıkmayacağım bi daha ordan haberin olsun :)) İyi ki varsın, iyi ki! :)

Unknown dedi ki...

ufaklığım benim , canım.. sende iyi ki varsın iyi ki geldin hayatıma. ufak kardeşim benim :)