20 Ekim 2012 Cumartesi

Hiç değilse arkadaşlarım var diyor bazen insan..


“Bu gün daha  iyi misin ?”
“Moralin düzeldi mi ?”
“Konuşmak istersen geleyim ?”
Sizi düşünen arkadaşlarınız varken hayat gerçekten güzel.. Tek sorun “iyiyim” diyerek onlara yalan söylüyor olmam.
Bok gibiyim sevgili arkadaşlarım. 
Kaplumbağam öldü, Kadıköy’ü özledim. Gerçekten güzel olabilecek bir şeyin aslında hiç olmadığını fark ettim. Belki de tamamen bana ait duygulardı hepsi.. Belki de yaklaştığım sınırlar bile benimdi. Ve sonra yine acıyan da bendim işte..
Üzgünüm arkadaşlarım size yalan söylüyorum ama aslında gülmüyorum. Bir kaç gündür içimden çıkmayan o acı hala olduğu gibi yerinde. Sadece şekil değiştirdi..
Ama siz beni mutlu bilin ve beni dert etmeyin..
Alıştım ben kendi kendimi toplamaya. 
Bir kaç yağmur yağar, havalar soğuk olur bir süre.. Sonra yine bahar gelir dudaklarıma..
Meraklanmayın.

Hiç yorum yok: