Bu gün huysuzum biraz. Uykusuzum ayrıca. Gecem de kötü geçti zaten. Sabah, geceyi toplamış oldum ama şanssızlık bırakmıyor peşimi , parmağımı incittim.
Hava güneşli ama ben üşüyorum. Huysuzluğum birazda hasta olacak olmamdan sanırım. Daha kış gelmeden yakama yapıştı grip, bırakmıyor. Ee aşık olmuş zavallım ne yapalım..
Annem iki gündür evde yok. Onu özledim sanırım. Çayından otlanmayı, her sıkıldığımda gidip sarılmayı.. Özledim işte.
İnsanın kimsesi olmasa bile , her ne kadar sürekli şikayet etse de , annesinin varlığı yetiyor. İki gündür yok alt tarafı. Ama ben onun koltuğunda oturup, onun bardağından çay içiyorum.
Gelse bir an öncede yine kızdırsam onu. Kavga etsek. Burnunun direği sızlar ya insanın.. Öyle oldum şimdi. Hani seslenince cevap vermiyor ya. O çok fena.
“Hattuunn.. Sana zahmet çayı koysana. Ben demlerim söz!”
Özledim seni annem..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder