Susarak Konuşalım..

bunu ve şunu
Ablama bir keresinde Şu oyunculara hayranım , nasıl ağlıyorlar öyle sessiz sedasız.. demiştim..Bugün anladım..İnsan derinden yaralandıysa ağlayabiliyormuş sessiz sedasız..Gözünden akan yaşları bile fark etmiyormuş..Nice zaman geçince bir anda geliyormuş kendine..Ağlıyorum.. diyormuş..


Ben ağlarım..Çok ağlarım..Daha doğrusu ağlardım..Kolaydı beni ağlatmak..Ama gün geçtikçe ve neler yapabileceğimi fark ettikçe çelikten bir zırh örmeyi öğrenmiştim..Kendime,gözlerime,gülüşüme,hayallerime..Kalbime..


Ama bilmiyordum ki o zırhı delip geçenler büyük yaralar bırakırmış ardında diye..Takip edenler az çok biliyor..Kolay severim ben..Hemen severim hemde..Esirgeyemem de sevgimi..Öldürene kadar severim..Sevdiğim için sevdiklerim için kendimden bile vazgeçebilirim..


Hep öyle oluyor zaten..Bakıyorum geriye..Çokta uzun bir ömrüm yok henüz..Ama geride bırakılmış o kadar çok kırgınlık var ki..Bazısı yanlış adamları sevmekten,bazıları çok güvenmekten..


Hani dizilerde masum kıza hep denir ya herkesi kendin gibi sanıyorsun  diye..Bende öyle yapıyorum sanırım..Ama biliyorum ki ben asla masum olmadım..Olamam da..


Yine de gurur duyuyorum kendimle..Kimsenin sevgilini ayartmadım,hiç bir arkadaşımı şu yada bu sebepten sırtından vurmadım,bana ihtiyacı olan birini dımdızlak ortada bırakmadım,gülümsemeyen bir kişi bile görsem onu güldürene kadar uğraştım,mutsuz olan insanlara tahammülüm yok - sürekli mutsuz biri olmamdan kaynaklı - o yüzden hayatıma ufacık bir köşeden bile tutunuyor olsa herkesi mutlu etmeye uğraştım .. Bunların hepsini de başardım !


Çünkü kimsenin yanında ağlamadım..Hep gülümsedim..Hep mutlu gözüktüm..Hep iyi oldum..Öyle de devam edecek..Biliyorum yorulacağım..Hatta yoruldum bile..


Ama bu aramızda kalsın..Çünkü bunu kendime söylersem pes ederim..Pes edersem,nefes alamam..Doğduğum günden beri savaşıyorum..Savaşmayı bırakamam..


Fakat ara sıra gevşiyorum..Durup dururken çöküyorum yatağımın ortasına..Ve ağlıyorum..Geçiyor gidiyor sonra..Uzun bir aradan sonra ilk defa bugün ağladığım kadar ağladım..Çünkü bu son darbe çok ağır geldi..Tanımasam,yüzünü hiç görmesem bile ben o kızı seviyordum..Mutlu olsun diye her şeyi yapabilirdim..Elimden geldiğince de yaptım..Çünkü onu cidden sevdim..Biraz bana benziyordu.. Hep yara almıştı hayattan.. Bende yara alıyordum.. Sürekli kan kaybediyordum..Bari o biraz olsun mutlu olsun istedim..
Ama o mutsuz olmamak adına beni tek kalem de silebildi..Hemde zerre kadar suçum yok..


Belki de iyi oldu..Ona tam iki gece önce bu saatlerde bir şey söyledim..Ardından dedim ki bir kez daha öğrendim erkeklere güven olmayacağını .. Anlaşılan eksik söyledim.. 


İnsana güven olmaz..Netice de çiğ süt emmiş..


Ama biliyorum..Ben yine güveneceğim..Emin değilim aşkın gözlerine tekrar bile-isteye bakar mıyım ? Çünkü korkuyorum ondan artık..Darmadağın olmak yoruyor beni.. Herkesi yorar gerçi..Ama uzunca bir süre bana gelsin diye uğraşmayacağım..Belki de aşk beni sevmiyordur..Kim bilir ki ?


Twitter'daki bir takipçimle konuştum bir kaç cümle..O da mutsuz,bende..En sonunda karar verdik..Susarak konuşalım diye..En iyisi o..


Az önce söylediklerimle çelişecek belki ama..Şu anda içimden tam olarak geçen ne biliyor musunuz ?


O hiç adını bilmediğim,henüz tanışmadığım ama beni gerçekten seveceğini bildiğim adamın yanında olmak..Başımı dizlerine koyup,sessiz sedasız ağlamak..O tek kelime etmeden saçlarımı okşayacak..Çünkü bilecek saçlarımla oynanması sakinleştirir beni..Güzel olmasa bile duymaktan ömür boyu vazgeçemeyeceğim sesiyle usulca mırıldanacak aklına gelen şarkıyı..Gözyaşlarım pantolonunu ıslatacak belki..Ama o umursamayacak..Çünkü sevecek beni..Sonra gözlerim kapanacak..Ben uykuya dalacağım..Yanaklarımdaki yaş izlerini silecek parmaklarının tersiyle..Sonra gülümseyecek..Çünkü o beni sevecek...